Capcarap to zbiĂłr krĂłtkich opowiadań połączonych osobą narratora-bohatera; inteligenta, ktĂłry usiłuje obserwować świat z dystansu. Opowiadania te składają się na sekwencje obrazkĂłw z codzienności - zabawnych i gorzkich, sarkastycznych i okrutnych, ironicznych, a często też autoironicznych. Zręczna fabuła, intrygujące narracje i zaskakujące, przewrotne pointy stanowią tu jednak ramy innej, głębszej opowieści o mrocznym, niepokojącym wymiarze rzeczywistości.

Czesław Miłosz był i zostanie jednym z najwybitniejszych przedstawicieli swego pokolenia, nie tylko w skali polskiej, ale i światowej. Jego dorobek poetycki, eseistyczny, translatorski i krytycznoliteracki obejmuje niezmiernie szeroki wachlarz form i zagadnień. Osiągnął taki stopień oryginalności i samowiedzy, że na polskiej scenie literackiej nie dorĂłwnuje mu nikt. Śmierć zamknęła to dzieło.Ta książka to mĂłj prywatny hołd. Wszystkie teksty tutaj prezentowane, ukazały się pierwotnie w nowojorskim Przeglądzie Polskim. (Anna Frajlich)

Czym są utwory z tomu Względy? Poezją, prozą rozpisaną na dwuwiersze? Czy istnieje możliwość oddzielenia prozy od poezji, kiedy ma się do czynienia z formą otwartą na wyobraźnię. Może znalazłaby się taka konieczność albo potrzeba, ale nie widzę dziś możliwości definitywnego rozdzielenia prozy i poezji. Sam autor w 2008 roku powiedział: "Chociaż całe życie zajmowałem się prozą, zwątpiłem w istnienie prozy, że w gruncie rzeczy to nie są istotne rĂłżnice między poezją a prozą, bo dobra proza musi być w jakimś sensie tożsama z poezją i tak jest". Henryk Bereza w zbiorze Względy genialnie prosto i celnie odpowiada jak czytać Całą Literaturę, czego od niej oczekiwać, co może nam ona podarować i jak czytać Jego samego. (z posłowia Grzegorza Strumyka)